Ekspedycje do Korei Północnej
Korea Północna do dziś pozostaje niedostępna dla większości cudzoziemców i jest niemal zupełnie nieznana dla przyrodników spoza tego kraju. Jednak w latach 70-dziesiątych zeszłego wieku stosunki polityczne pomiędzy Polską a Demokratyczną Ludową Republiką Korei były dość dobre. Dzięki temu możliwa była współpraca pomiędzy Polską Akademią Nauk a jej odpowiednikiem w Korei Północnej. Zaangażowanie w badania w tym kraju pracowników naszego Instytutu rozpoczęło się w roku 1970. W okresie pomiędzy 1971 a 1992 rokiem, zorganizowano 15 wypraw terenowych do Korei Północnej. Ekspedycje te nastawione były przede wszystkim na zbiór owadów i kręgowców lądowych. Szczegóły naszych ekspedycji do Korei Północnej: miejsca, które odwiedzaliśmy, jaki materiał został zebrany, nazwiska uczestników wypraw, można znaleźć w opracowaniu:
Pawłowski J. & Tomek T. 1997. Zoological expeditions to the North Korea organized in the years 1971-1992 by the Cracow Institute of Systematics and Evolution of Animals of the Polish Academy of Sciences. Fragmenta faunistica, 40(19): 231-246.
Lista publikacji, które powstały po naszych wyprawach
Wyprawa do Gujany Francuskiej
W listopadzie 2007 roku odbyła się wyprawa naukowa do Gujany Francuskiej – zamorskiego terytorium Francji leżącego u północno- wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej. Brało w niej udział 5 osób a zespół pracowników ISEZ PAN tworzyli dr Grzegorz Paśnik, dr Łukasz Przybyłowicz oraz Marek Kopeć. Głównym celem wyjazdu było zdobycie okazów fauny tropikalnej. Podczas wyprawy skoncentrowano się na odłowie wybranych grup owadów zamieszkujących mało zbadane obszary nizinnego lasu deszczowego, tak charakterystycznego dla ogromnych obszarów Ameryki Południowej.
Bazą terenową wyprawy były dawne koszary wojskowe znane obecnie pod nazwą Camp Pattawa, usytuowane około 70 km na wschód od stolicy Gujany Francuskiej – Cayenne. W trakcie 4 tygodni prac terenowych odłowiono i zabezpieczono około 15000 okazów należących do różnych grup owadów: motyli, chrząszczy, błonkówek, muchówek, pluskwiaków oraz prostoskrzydłych. Podczas odłowów stosowano różne metody, z których najbardziej efektywną była metoda „na światło”. Dzięki możliwości wypożyczenia samochodu oraz serdecznej pomocy właścicieli campu (Odette i Jean-Aimé Cerda) badano obszar w promieniu kilkunastu kilometrów, zapuszczając się niekiedy głęboko w dżunglę. Dzięki temu zebrano zarówno gatunki związane z dnem lasu, jak i żyjące w wodzie a także spotykane w miejscach otwartych, niezajętych przez dżunglę. Po powrocie do Polski okazy zostały spreparowane i stanowią niezwykle cenny materiał wykorzystywany do badań taksonomicznych, kariotypowych, chromosomowych i molekularnych. Wśród motyli (Lepidoptera) szczególnie licznie reprezentowani są przedstawiciele niedźwiedziówkowatych (Arctiide), których zebrano około 4000 okazów należących do ponad 200 gatunków.
Wyprawa do RPA
W 2003 i 2004 roku zorganizowano dwa wyjazdy badawczo-eksploracyjne do RPA, które doszły do skutku dzięki prowadzonej już wcześniej współpracy badawczej z Transvaal Museum w Pretorii a w szczególności entomologami Barbarą Dombrowski i Martinem Krügerem. W obu wyjazdach uczestniczyli dr Grzegorz Paśnik oraz dr Łukasz Przybyłowicz. Podczas drugiego wyjazdu ekipę uzupełnił Marek Kopeć. Naukowe cele obu wyjazdów dotyczyły zarówno pracy w kolekcji muzealnej jak i pozyskiwania nowych okazów fauny do zbiorów ISEZ. Realizację drugiej części umożliwiały zezwolenia na odłów materiałów ma terenie parków narodowych i ich wywóz do Polski. Praca w kolekcji koncentrowała się na wstępnej komasacji wybranych grup motyli z rodziny niedźwiedziówek (Arctiidae) i chrząszczy z rodziny kusakowatych (Staphylinidae) oraz wyselekcjonowaniu okazów do szczegółowych badań w Polsce.
Kilkutygodniowe odłowy prowadzono w różnych częściach RPA i różnorodnych środowiskach. Do najciekawszych miejsc pod względem entomologicznym należały Royal Natal National Park obejmujący fragment Gór Smoczych przy granicy z Lesoto, Ithala Game Reserve oraz Tswaing Meteorite Crater. Rezultatem intensywnych odłowów było powiększenie kolekcji Instytutu o kilka tysięcy okazów owadów należących głównie do motyli z rodzin niedźwiedziówkowatych (Arctiidae) i zwójkowatych (Tortricidae) oraz chrząszczy kusakowatych (Staphylinidae). Niektóre z gatunków mają zasięg ograniczony do południowej Afryki, bądź są gatunkami endemicznymi dla Gór Smoczych. W znacznej części przywiezione okazy należą do taksonów rzadko spotykanych w europejskich muzeach. Badania taksonomiczne części z przywiezionych okazów pozwoliły na opisanie profesorowi Józefowi Razowskiemu kilku nowych dla nauki gatunków zwójek (Tortricidae).
